USB 3.1 flashdrives beloven hogere snelheden, maar echte prestaties vallen vaak tegen door hitte en dataloads

Is het de moeite waard om een USB 3.1 flashdrive te kopen?

De technologie-industrie, technologie-nerds en technologieblogs zullen zeker zeggen dat het kopen van een USB 3.1 flashdrive de moeite waard is. Immers, deze blogs hebben iets nieuws nodig om over te schrijven en nieuwe links om te genereren voor affiliate advertenties, maar geven deze blogs waardevolle informatie terug voordat iemand zijn zuurverdiende geld uitgeeft?

Laten we het verschil in schrijfsnelheid tussen een USB 3.1 flashdrive en een USB 3.0 flashdrive vergelijken om te zien welke informatie we kunnen ontdekken.

Universal Serial Bus (USB) heeft verschillende overdrachtssnelheden op basis van de technologieversie. De USB 3.1-specificatie heeft een overdrachtssnelheid die piekt op 1.250 MB/seconde (megabytes per seconde). De USB 3.0-specificatie heeft een overdrachtssnelheid die piekt op 625 MB/seconde. Natuurlijk is dit de theoretische maximale overdrachtssnelheid. Wanneer iemand “theoretische overdrachtssnelheid” zegt, impliceert dit dat alle omstandigheden ideaal zijn. Bijvoorbeeld, de hostcomputer heeft de paardenkracht en bandbreedte om zoveel gegevens te verwerken en het ontvangende apparaat (in dit geval de flashdrive) heeft een gelijke doorvoer om die gegevens te ontvangen. Maar is dat de echte wereld – is het de moeite waard om een USB 3.1 USB flashdrive te kopen?

Hieronder staan enkele afbeeldingen en hier is de algemene volgorde van wat je zult lezen:

• Schermafbeeldingen van het type USB-apparaat (USB 3.0 en USB 3.1)
• Schermafbeeldingen van benchmarksoftware die beide USB-technologieën test
• Schermafbeeldingen van echte kopieerklussen met een Windows-computer

Hier zijn benchmarksnelheidstests voor beide USB-apparaten die vandaag besproken worden.

Het programma heeft twee testinstellingen voor het benchmarken van een snelheidstest. Een testinstelling is voor de theoretische maximale snelheid van het apparaat en schrijft gegevens rechtstreeks naar het geheugen zonder rekening te houden met het besturingssysteem en apparaatoverhead voor waar de gegevens worden opgeslagen. Denk hierbij aan een willekeurige schrijftest naar een beschikbare sector op de flashdrive.

De tweede testinstelling is een schrijfsequentie die het besturingssysteem en apparaatoverheadcache omvat voor het plaatsen van bestanden in de bestandstoewijzingstabel. Dit betekent extra tijd besteed tijdens de gegevensoverdracht om te loggen waar elke sector is geschreven samen met de berekening die nodig is om het volgende gegevensbit te schrijven. Deze tweede testinstelling is meer zoals een ervaring in de echte wereld.

Snelheidsbenchmarksoftware is ontworpen om een relatief snel overzicht van de apparaatcapaciteit te bieden. De eerste testinstelling is dus ontworpen om de theoretische maximale schrijfsnelheid of “burst” schrijfsnelheid te tonen. De tweede testinstelling is ontworpen om een meer “aanhoudende” schrijfsnelheid te tonen. Elke benchmarksoftware is ontworpen om een snelle en eenvoudige momentopname van wat het apparaat kan doen te bieden – maar kan het apparaat het doen?

• De USB 3.0 flashdrive zal gegevens schrijven met een snelheid van 67MB/seconde in burst en 59MB/seconde aanhoudend
• De USB 3.1 flashdrive zal gegevens schrijven met een snelheid van 244MB/seconde in burst en 151MB/seconde aanhoudend

Maar kan het apparaat het wel?

Moet u een flash drive formatteren als exFAT of NTFS?

Het formatteren van een flash drive lijkt meestal een eenvoudige keuze, maar er zijn twee situaties waarin het belangrijk is om zorgvuldig te overwegen welk bestandssysteem u kiest. Hieronder de details.

Opmerking: Dit artikel richt zich op zowel Windows- als Mac-besturingssystemen.

Beschikbare bestandssystemen voor flash drives:

• FAT (ook wel FAT16)
• FAT32
• exFAT
• NTFS
• HFS (alleen Mac)

Fabrikanten formatteren kleinere drives doorgaans standaard als FAT of FAT32: apparaten van 2 GB of kleiner als FAT, en drives groter dan 2 GB als FAT32.

FAT en FAT32 zijn doorgaans de beste bestandssystemen voor verwijderbare media, omdat ze de snelkoppelfunctie goed ondersteunen en weinig risico opleveren voor datacorruptie wanneer u de USB verwijdert zonder veilig uitwerpen.

Beperkingen: FAT ondersteunt bestanden tot 2 GB, FAT32 tot 4 GB. Voor grotere bestanden (zoals video’s of systeem-images) is exFAT of NTFS vereist.

Wat als uw bestand groter is dan 4 GB?

Dan moet u kiezen wat het meest geschikt is:

• NTFS: uitstekend voor Windows, maar macOS kan standaard alleen lezen. Er bestaan NTFS-plugins voor macOS, maar die zijn niet altijd stabiel.
• exFAT: werkt goed op zowel Windows als Mac (behalve Windows XP). XP-gebruikers kunnen via een Microsoft-update exFAT-ondersteuning toevoegen, maar XP wordt officieel niet meer ondersteund.

Gezien het toenemende gebruik van Mac-computers is exFAT meestal de beste keuze. Het biedt brede compatibiliteit en is stabieler dan NTFS voor flash drives.

Waarom is NTFS minder ideaal voor flash drives?

NTFS is een dynamisch bestandssysteem. Dit betekent dat er soms nog schrijfbewerkingen plaatsvinden terwijl de gebruiker denkt dat de USB inactief is. Als u de USB op dat moment verwijdert, kan dat leiden tot datacorruptie.

Conclusie: Kies bij voorkeur exFAT voor flash drives, tenzij u uitsluitend op Windows werkt en geen macOS-compatibiliteit nodig hebt.

Heeft u nog vragen over het formatteren van USB-media? Neem contact op met Nexcopy.