Het USB Mass Storage Device Protocol definieert hoe USB-apparaten die zijn aangesloten op een hostcomputer (zoals USB-sticks, externe harde schijven en geheugenkaarten) met elkaar moeten communiceren. Dit protocol is essentieel om communicatie in de computerwereld mogelijk te maken. Hier is een overzicht van de belangrijkste componenten:

Opdat een USB-stick uitwisselbaar werkt met andere apparaten, moet er een universele standaard worden gecreëerd, gedefinieerd en geïmplementeerd, zowel voor de fabrikanten van de apparaten (de USB-sticks) als voor de hostfabrikanten (waar de USB-sticks op worden aangesloten). De term “Mass Storage Device” is de technische benaming voor de classificatie van een USB-stick (of USB-harde schijf of ander opslagapparaat). Deze classificatie beschrijft hoe de communicatie tussen de hostcomputer en het USB-apparaat werkt.

De volgende informatie is een algemene richtlijn en bedoeld voor niet-technische lezers om beter te begrijpen wat een USB-mass storage device is. Een link onderaan verwijst de lezers naar een technischere bron, bijvoorbeeld voor iemand die leest in het kader van een informatica-les.

Laten we beginnen met de “Apparaatklasse en Protocol”

Zoals vermeld is de Mass Storage Class (ook bekend als MSC) een set specificaties die een gestandaardiseerde manier definieert waarop het USB-apparaat zichzelf presenteert en communiceert met de host (waar het op is aangesloten); bijvoorbeeld een computer, smartphone, autoradio of zelfs de USB-poort die je in een vliegtuig vindt. Al deze “hosts” moeten een specifieke manier volgen om met het apparaat te communiceren.

Hoewel we de USB-poort van een vliegtuig noemen, is in die specifieke situatie geen “gegevensoverdracht” vereist en is deze alleen bedoeld voor stroom; er is echter nog steeds een specificatie vereist, zelfs als het alleen om stroom en/of opladen gaat. Dat gezegd hebbende, is het meest gebruikte protocol voor MSC-apparaten “Bulk Only Transport” of BOT. BOT is een methode die bepaalt hoe gegevens van het ene apparaat naar het andere worden gelezen of geschreven. BOT is ontworpen om snel te zijn en de gegevensoverdracht te optimaliseren, terwijl het tegelijkertijd een betrouwbare en stabiele codebasis biedt voor het overdragen van gegevens.

Als aanvullende opmerking: BOT werd verbeterd met UASP. Het nieuwere UASP (USB Attached SCSI Protocol) werd geïntroduceerd voor de snelheid van USB 3.0+-apparaten. UASP verbetert het oudere BOT door hogere gegevensoverdrachtsnelheden en betere prestaties te bieden voor de apparaten die het nieuwere UASP ondersteunen.

Dus, of de host en het aangesloten apparaat, zoals een USB-stick, nu BOT of UASP gebruiken, de gebruikte commando’s komen van het SCSI (Small Computer System Interface)-protocol. Dit protocol werd eind jaren 70 ontwikkeld en uiteindelijk in 1986 voor het publiek geïntroduceerd. Het SCSI-protocol bestaat dus al heel lang.

Een belangrijke pijler van het SCSI-protocol is het “blokapparaat”-uiterlijk van een apparaat dat is aangesloten op een computer. Deze aanpak van blokapparaten helpt gegevens te organiseren en stelt de twee in staat om in blokken te communiceren. Herinner je je nog de basiswaarde 1024? De blokapparaat-aanpak maakt een efficiëntere en georganiseerde gegevensoverdracht mogelijk in vergelijking met andere benaderingen.

De Mass Storage Device-specificatie classificeert de gegevensoverdrachtsnelheden. Dit type classificatie stelt de hostcomputer en het apparaat in op de beste communicatiemethode. Dit is belangrijk omdat je het vermogen van een Mass Storage Device om gegevens over te dragen, zowel tijdens de lees- als de schrijfoperatie, op een optimale snelheid voor de beste prestaties wilt definiëren. Je wilt bijvoorbeeld niet dat een USB 3.0-harde schijf met USB 2.0-snelheden met de hostcomputer communiceert. De classificatie voor gegevensoverdracht stemt het juiste protocol af.