De vierde industriële revolutie of “Industrie 4.0” is een term die wordt gebruikt om de huidige trend met industriële besturingssystemen (ICS) te categoriseren en hoe deze machines met elkaar en met mensen omgaan.

Het vierde tijdperk van de ‘industrie’ combineert hardware, software en biologie en benadrukt de vooruitgang in communicatie en connectiviteit. Wanneer de term IoT (Internet of Things) wordt gebruikt, is dit het type voorbeeld dat van toepassing is. USB-flashdrives voor industrieel besturingssysteem die zijn ontworpen voor ICS-beveiliging zijn van cruciaal belang voor industriële systemen en hoe ze worden beheerd door hun eigenaren. De sleutel wanneer een USB-stick in een besturingssysteem wordt geïntroduceerd, is beveiliging. Zonder veiligheid zou men de controle over het industriële systeem kunnen verliezen en uiteindelijk risico’s introduceren in een bevolking of regio.

Laten we eerst een korte samenvatting geven van de eerste drie fasen van de industriële revolutie, voordat we Industrie 4.0 en gegevensopslag nader bekijken.

Eerste industriële revolutie

De eerste industriële revolutie werd gekenmerkt door een overgang van handmatige productiemethoden naar machines door het gebruik van stoomkracht en waterkracht. De integratie van deze nieuwe technologieën nam veel tijd in beslag en overspant een periode tussen 1760 en 1840 voor Europa en de Verenigde Staten. De eerste fase had de grootste impact op virtuele industriële kanalen zoals textielproductie, ijzerproductie, landbouw en mijnbouw (in het algemeen).

Tweede industriële revolutie

De Tweede Industriële Revolutie, ook wel de Technologische Revolutie genoemd, is de periode tussen 1871 en 1914. In deze periode werden uitgebreide spoorweg- en telegraafnetwerken aangelegd die een snellere overdracht van mensen mogelijk maakten en met de komst van elektriciteit de uitwisseling van communicatie en ideeën. Door de introductie en uitbreiding van elektrische netwerken konden fabrieken moderne productielijnen ontwikkelen.

Derde industriële revolutie

De derde industriële revolutie, ook wel de digitale revolutie genoemd, vond plaats aan het einde van de 20e eeuw. Met een vertraging van de industrialisatie en technologische vooruitgang in vergelijking met voorgaande perioden, de derde fase van de ontwikkeling in digitale technologie. De Z1-computer, die binaire getallen met drijvende komma en Booleaanse logica gebruikte, was een duidelijke indicator dat de digitale vooruitgang de derde industriële fase zou bepalen.

Vierde industriële revolutie

De term “Industrie 4.0” of afgekort tot I4.0 of gewoon I4 was een uitdrukking die door de Duitse regering werd geïntroduceerd en is een poging om de automatisering van de productie te definiëren en te bevorderen. Bijvoorbeeld het vermogen van apparatuur om zichzelf te optimaliseren, zelfconfiguratie, zelfdiagnose en cognitiebeslissingen te nemen om de productiviteit te verhogen en tegelijkertijd de tussenkomst van menselijke besluitvorming te verminderen.