Het recyclen van een PCB (printplaat) uit een USB-stick hangt af van verschillende belangrijke factoren. De belangrijkste zijn de materialen die gebruikt zijn bij de productie van de PCB en de beschikbare recyclingprocessen zodra de oude USB-stick wordt aangeboden voor recycling.
Niet veel mensen hebben hier veel interesse in, maar hier is een gedetailleerd overzicht van het recyclen van een printplaat uit een USB-stick:
De PCB van een USB-stick bestaat voornamelijk uit verschillende belangrijke materialen, waarvan elk een specifieke functie heeft. Het grootste deel van het apparaat, ongeveer 60-70%, bestaat uit glasvezel of epoxyhars, wat zorgt voor structurele stabiliteit. Koperen sporen en lagen binnen de PCB vormen ongeveer 10-20% van het product en dienen als elektrische geleiders voor de elektronica. Daarnaast maken elektronische componenten zoals geïntegreerde schakelingen (IC’s), condensatoren en weerstanden ongeveer 10-15% van de samenstelling van de printplaat uit – deze spelen een cruciale rol in gegevensopslag en verwerking. De resterende 5-10% bestaat uit diverse andere materialen zoals goudlaagjes, soldeer en lijmen, die bijdragen aan de connectiviteit, duurzaamheid en assemblage.
Bij het recyclen van een USB-stick kunnen slechts enkele materialen daadwerkelijk worden teruggewonnen.
Koper, dat ongeveer 10-20% van de PCB uitmaakt, is goed recyclebaar en wordt vaak teruggewonnen tijdens het recyclingproces.
Goud, hoewel het slechts ongeveer 1% van de printplaat uitmaakt, is waardevol en wordt gevonden in connectoren en contactpunten, maar vereist gespecialiseerde methoden voor terugwinning.
Zilver, dat in kleine hoeveelheden aanwezig is, kan soms worden teruggevonden in soldeer of coatings en is ook recyclebaar.
Elektronische componenten, die 10-15% van de PCB uitmaken, kunnen soms worden gedesoldeerd en hergebruikt, hoewel de meeste worden versnipperd en gesmolten om edelmetalen terug te winnen. Glasvezel en epoxyhars, die het grootste deel (60-70%) van de PCB uitmaken, zijn daarentegen moeilijk te recyclen en eindigen meestal als afval of worden hergebruikt als vulmateriaal.
Bijvoorbeeld, tijdens het PCB-recyclingproces wordt koper vaak gescheiden door een combinatie van mechanische versnippering en chemische behandeling, waardoor het kan worden omgesmolten en hergebruikt in nieuwe elektronica of bekabelingstoepassingen.
Gemiddeld is slechts 20-40% van een PCB van een USB-stick daadwerkelijk recyclebaar, terwijl de resterende 60-80% moeilijk te recyclen is en vaak als afval eindigt of wordt hergebruikt in toepassingen van lage kwaliteit. De kosten voor het recyclen van het recyclebare deel variëren afhankelijk van verschillende factoren, waaronder inzameling, verwerking, extractie en raffinage. Elke fase vereist gespecialiseerde apparatuur en arbeid, wat de totale kosten van het recyclingproces aanzienlijk beïnvloedt.
De kosten voor het recyclen van een PCB uit een USB-stick zijn erg hoog en vaak niet de moeite waard. De kosten omvatten:
De eerste fase, inzameling en sortering, kost tussen $0,10 en $0,50 per eenheid. Dit omvat transport, arbeid voor sortering en voorverwerking.
Nadat de PCB’s zijn ingezameld, ondergaan ze versnippering en mechanische scheiding, wat $0,20 tot $0,80 per eenheid kost. In dit proces worden de printplaten in kleine stukjes gebroken en materialen worden gescheiden met behulp van magnetische en dichtheidsgebaseerde methoden.
Fijne goud- en koperdeeltjes vereisen vaak extra verwerking vanwege het hoge energieverbruik.
Het meest gecompliceerde deel: chemische extractie (hydrometallurgie) wordt gebruikt om waardevolle metalen terug te winnen. Chemische extractie omvat complexe methoden zoals zuuroplossing, elektrolyse en oplosmiddelterugwinning. Deze methode is duur en kost tussen $1,50 en $3,50 per eenheid. Bovendien vereist het een zorgvuldige omgang met gevaarlijke chemicaliën zoals cyanide of salpeterzuur om milieuschade te voorkomen. Smelten en raffineren (pyrometallurgie), dat tussen $1,00 en $4,00 per eenheid kost, maakt gebruik van smelten bij hoge temperaturen om metalen terug te winnen. Dit proces is echter energie-intensief en vereist emissiebeheer en slakverwerking om de milieu-impact te minimaliseren.
Afbeelding
De inkomsten uit het terugwinnen van materialen uit een PCB van een USB-stick zijn relatief laag in vergelijking met de hoge kosten van recycling.
Goud, dat ongeveer 1% van de PCB uitmaakt, kan ongeveer $50 tot $200 per kilogram opleveren, wat neerkomt op $0,05 tot $0,20 per USB-stick.
Koper, dat 10-20% van de PCB uitmaakt, brengt ongeveer $8 tot $15 per kilogram op, wat neerkomt op ongeveer $0,01 tot $0,05 per eenheid.
Zilver, dat slechts in kleine hoeveelheden aanwezig is, draagt ??tussen $0,02 en $0,10 per USB-stick bij, terwijl andere waardevolle materialen zoals palladium nog eens $0,01 tot $0,05 per eenheid kunnen opleveren.
In totaal wordt de geschatte opbrengst per PCB geschat op $0,10 tot $0,40, wat aanzienlijk lager is dan de recyclingkosten, wat resulteert in een nettoverlies van ongeveer $2,40 tot $8,40 per eenheid.
Dus, het daadwerkelijk recyclen van een USB-stick is bijna altijd duurder dan andere “recycling”-alternatieven, zoals wat wij doen op www.recycleusb.com, waar we de sticks hergebruiken voor minderbedeelde kinderen die de media kunnen gebruiken als draagbaar besturingssysteem.
RecycleUSB.com voert dit proces zelf niet uit, maar werkt samen met Sugarlabs.org, die verantwoordelijk is voor de herverdeling van de USB-opslagmedia.
