IBM introduceerde ’s werelds eerste commerciële opslagsysteem, de 305 RAMAC. in 1956. Een magnetische schijf werd gebruikt om gegevens op te slaan en was bedoeld voor een secundair opslagsysteem. RAMAC staat voor Random Access Method of Accounting and Control en is ontworpen voor de praktijk van de boekhouding in het bedrijfsleven. De eerste klanten waren de Amerikaanse marine.

Deze fysieke grootte van de 305 was 1,80 meter breed en 5 meter diep (voet). De totale opslagcapaciteit was 4,4 MB (megabyte). Het gewicht van dit opslagsysteem was iets meer dan een ton (bron).< /p>

Vandaag (2022) kunnen we een 1TB (terabyte) opslag op een microSD-kaart (TF-kaart) met het kleine formaat van 15 mm x 11 mm en het gewicht is minder dan één gram.

Het grote verkoopargument van IBM in 1956 was de mogelijkheid voor de 305 om het equivalent van 64.000 ponskaarten op zijn magnetische schijven op te slaan. Ponsauto’s zijn stijve stukjes papier die digitale gegevens bevatten die worden weergegeven door de aanwezigheid [of afwezigheid] van gaten in vooraf gedefinieerde posities op de kaart.

Het IBM 350-schijfsysteem kan 5 miljoen alfanumerieke tekens opslaan als zes databits, één pariteitsbit en één spatiebit, voor een totaal van acht bits per teken. Het had vijftig schijven met een diameter van 24 inch. Onder servobesturing bewogen twee onafhankelijke toegangsarmen op en neer om een ??schijf te selecteren en in en uit om een ??opnametrack te selecteren.

Ter vergelijking: de huidige microSD-kaart van 1 TB kan ongeveer 6,5 miljoen documenten bevatten en, anders gezegd, 6,5 miljoen documenten in ongeveer 1.300 archiefkasten. De zoektijd om een ??enkel bestand te vinden is ongeveer

In 1957 zou IBM de RAMAC 305 leasen voor ongeveer $ 3.200 per maand (ongeveer $ 33.000 in 2022 dollar). Er werden meer dan duizend 305 systemen geproduceerd voordat de productie in 1961 werd stopgezet.

Digitale opslag in de toekomst

Als we kijken naar de wet van Moore, dat wil zeggen dat de opslagcapaciteit en technologie in het algemeen elke 18 maanden zal verdubbelen, kunnen we 43 cycli van de wet van Moore berekenen tussen vandaag en 65 jaar in de toekomst. Na wat geavanceerde berekeningen komen we tot de conclusie dat de opslagcapaciteit van een microSD-kaart, indien nog beschikbaar, in 2087 18.446.744.073.709.600.000.000.000 TB aan gegevens zal zijn.

Vanaf macOS Ventura biedt een nieuwe beschermingslaag enige zekerheid aan de IT van de onderneming tegen aanvallen via USB-apparaten.

Mac-computers met het nieuwe Apple-silicium hebben USB- en Thunderbolt-accessoires nodig om door de gebruiker te worden goedgekeurd voordat het accessoire kan communiceren met macOS.

Als een nieuw USB- of Thunderbolt-apparaat wordt aangesloten op een Mac, wordt de gebruiker gevraagd de verbinding goed te keuren. De eindgebruiker moet een vergrendelde Mac ontgrendelen voordat de computer het accessoire herkent. Dit maakt gebruik van de allowUSBRestrictedMode-beperking, die nieuw is voor de Mac. Als je Mac langer dan een uur is vergrendeld, treedt de beveiliging in werking.

Volgens Apple is het niet van toepassing op stroomadapters, beeldschermen of verbindingen met een goedgekeurde hub, en apparaten zullen blijven opladen, zelfs als u Gebruik van een aangesloten accessoire niet toestaan ??selecteert. Energie stroomt, maar data niet, volgens de theorie.

Waar werkt de beperkte USB-modus?

• Op Apple Silicon Macs is de bescherming standaard ingeschakeld.
• De ingeschakelde bescherming is om nieuwe accessoires aan te vragen; andere opties zijn onder meer:
• — Elke keer, informeer.
• — Wanneer ontgrendeld, gebeurt dit automatisch.
• — Altijd.
• Nieuwe accessoires aanvragen is het absolute minimum aan beveiliging, hoewel zeer veilige bedrijven elke keer toestemming willen vragen.
• U kunt de instelling in-/uitschakelen door naar: Systeeminstellingen>Beveiliging en privacy>Beveiliging
• Door een toegankelijkheidsschakelaar in te stellen, wordt het beleid zo geconfigureerd dat het gebruik van accessoires te allen tijde is toegestaan.
• Tot drie dagen kunnen goedgekeurde apparaten verbinding maken met een vergrendelde Mac.

Dit is een nieuwe beveiligingsinstelling en configuratie die Apple vanaf Ventura wil introduceren. Meer artikelen met betrekking tot USB- en Mac-computers.

TeamViewer is een van de meest populaire toepassingen om computerschermen met andere mensen te delen. TeamViewer is echter erg duur. Is er een TeamViewer-alternatief? Ja, dat is er… en het is 100% gratis.

Op een dag vonden we een alternatief voor TeamViewer omdat we als bedrijf technische ondersteuning moesten bieden aan een externe Windows-computer. TeamViewer is heel duidelijk dat hun software die in een bedrijf wordt gebruikt een bedrijfslicentie moet hebben.

In de onderstaande schermafbeelding ziet u dat een enkele licentie $ 34,90 per maand kost. Wat TeamViewer u niet vertelt… tot halverwege het aankoopproces… is dat een jaarabonnement uw enige optie is. Ugh. Dit brengt uw TeamViewer-kosten nu op $ 418,80 voor een enkel jaar. Meer licenties vereisen een grotere financiële verplichting.

We gingen meteen naar de alternatieve modus van TeamViewer.

Als alternatief hebben we Quick Assist van Microsoft gevonden.

Quick Assist is 100% gratis en wordt aangeboden door Microsoft, waarmee gebruikers hun computerscherm kunnen delen en de ander vrije en totale controle kunnen geven. Er is geen tijdslimiet voor een deelsessie en er is geen limiet voor het aantal keren dat u de tool kunt gebruiken, of voor wie u de tool gebruikt.

U moet het gratis hulpprogramma downloaden van de Microsoft App Store en dat proces is uiterst eenvoudig. Typ “quick assist” in de zoekbalk en Windows zal een link geven om te downloaden.

Na het downloaden is de Quick Assist-app klaar voor gebruik.

Door de app te starten, kun je een code invoeren van een Assistent die je op afstand helpt, of je kunt de optie selecteren om iemand anders te helpen. Zie de afbeelding hieronder.

Om iemand anders te helpen, heb je een Microsoft-account nodig en als je er geen hebt, zal Quick Assist je in een paar stappen door het proces leiden.

Als je hulp van iemand krijgt, is een Microsoft-account niet vereist.

Hieronder staan ??een paar screenshots om verbinding te maken tussen een ‘assistent’ en degene die de hulp ontvangt.

Na wat onderzoek te doen naar de reden waarom sommige HP computers niet opstarten vanaf een USB-flashstation, kwam ik Ventoy tegen.

Ventoy is een softwaretool om een ??USB-flashdrive te maken die in alles kan worden opgestart en ondersteunt de meest voorkomende afbeeldingsbestanden.

We hebben Ventoy geprobeerd om een ??USB-flashstation opstartbaar te maken, en het werkt als een zonnetje. De software is zelfs zo gebruiksvriendelijk dat het de moeite waard is om commentaar te geven op een eerder bericht dat we hebben gedaan. Een tijdje terug hadden we het over hoe je controleer of uw USB-flashstation opstartbaar is, en om eerlijk te zijn, in plaats van de tijd en moeite te steken in het lezen van het artikel en het doen van de stappen, kunt u uw tijd beter besteden aan het flashen van uw schijf met Ventoy. Het resultaat is een opstartbare USB-stick voor elk apparaat.

Ventoy is een open source-tool voor het maken van opstartbare flashdrives bij gebruik van afbeeldingsbestanden zoals ISO-, IMG-, WIM-, VHD- en EFI-bestanden. Het projectteam heeft meer dan 900 afbeeldingsbestanden getest die met succes zijn getest op meer dan 90% van de distributiepakketten.

Wat we leuk vinden aan deze oplossing is dat je de schijf niet hoeft te flashen met opstartcode met behulp van de bron-cd-rom zoals zoveel tutorials die er zijn (voor Windows tenminste) omdat de Ventoy-tool een tweede partitie maakt die alle opstartcode bevat en het Ventoy-hulpprogramma laat die partitie knipperen met de benodigde opstartcode. U kunt aan de screenshot van Schijfbeheer hieronder zien dat er nu twee partities op de geteste flashdrive staan.

Je kunt zien dat er veel Ventoy-updates zijn geweest en wat (ook) erg leuk is aan hun softwaretool, is de weergave van de Ventoy-versie op je apparaat. Leuke functie om te vergelijken als uw apparaat actueel is of een update nodig heeft. Het updateproces is net zo snel als de oorspronkelijke creatie van het opstartbare apparaat.

Gezien het bovenstaande is het vanzelfsprekend gemakkelijker dan ooit om een USB-flashdrive in alles opstartbaar te maken zonder het werk opnieuw te hoeven doen. Deze software elimineert de noodzaak om een ??opstartbare image naar USB te maken en deze steeds opnieuw te flashen. Werk gewoon de inhoud van het afbeeldingsbestand bij, niet de schoenriemcode.

Het enige dat zelfs een beetje vervelend is, dat eenvoudig genoeg te corrigeren is, is dat de volumenaam voor de primaire partitie standaard is ingesteld op “Ventoy”. Het zou fijn zijn als er een bewerkingsfunctie in de software was om dit aan te passen zonder de extra stap om de naam van de volume achteraf.

Hier is een lijst met functies die van de website zijn gekopieerd. Het project is open source en we raden u aan een donatie te doen als u de code daadwerkelijk gebruikt. Het is alleen maar eerlijk, toch!

In dit artikel wordt uitgelegd hoe u een website-snelkoppeling maakt die werkt vanaf een flashstation. Het artikel bevat de instructies, een video over de instructies en een sjabloonbestand dat u kunt downloaden en aanpassen voor eigen gebruik.

De reden voor dit onderwerp van het maken van een websitesnelkoppeling op een flashstation is dat het slepen en neerzetten van uw bureaubladsnelkoppeling naar een flashstation niet werkt.

De snelkoppeling op een bureaublad is een relatief pad van de computer naar de website. Wat betekent dat de snelkoppeling niet goed wordt overgebracht naar een flashstation dat anderen kunnen gebruiken. In plaats van een werkende snelkoppeling, wordt de snelkoppeling ofwel uitgeschakeld of brengt u naar een algemene pagina in de browser.

Het is heel eenvoudig om een ??snelkoppeling te maken die werkt op een USB-flashstation. Zoals, gek makkelijk.

• Open Kladblok (typ Kladblok in de zoekfunctie en klik op Enter)
• Type: [InternetShortcut]
• Typ de bestemmingspagina van de website: URL=https://www.getusb.info
• Nu Opslaan als het bestand op uw USB-flashstation met de extensie .URL.

Je hebt nu met succes een website-snelkoppeling op je USB-stick gemaakt.

Deze link kan op elke flashdrive, harde schijf of desktoplocatie worden gebruikt. De snelkoppeling is echt een universeel bestand dat vanaf elke locatie werkt.

Hier is het tekstbestand die u als sjabloon kunt gebruiken als de bovenstaande instructies te ingewikkeld zijn of als u de stappen gewoon niet wilt uitvoeren.

Hier is de video: How To: Een websitesnelkoppeling maken op een USB-stick

Van Mission, een bedrijf dat je favoriete accessoires een beetje beter maakt, introduceert een stroomoplossing om je Apple TV-box van stroom te voorzien zonder dat je een stopcontact nodig hebt.

Door deze oplossing aan te bieden, is er één stopcontact minder nodig om uw Apple TV-box te laten werken.

Perfect voor aan de muur gemonteerde tv’s met slechts één stopcontact achter/bij de tv. Ruim de kabels rond je tv op met het Mission-accessoire.

Hoe werkt het?

Tussen de aansluiting op je Apple TV-box en een USB-poort op je tv zit een klein elektriciteitskastje. Deze doos heeft een lithium-ionbatterij en een aangepaste PCB waarop extra stroom uit de USB-aansluiting van uw tv en buffers die stroom in de lithiumbatterij. Vervolgens wordt er een wat sterkere stroom naar uw Apple TV-box gestuurd om deze van stroom te voorzien.

Dit Mission-product is compatibel met alle versies van de Apple TV-box.

• Krachtige batterij // 7.2V / 2000mAh batterij
• Hoog uitgangsvermogen // Werkt met 4K HDR-video
• Productafmetingen // 4ft/121cm totale kabellengte, 7,9 oz
• Compatibiliteit // Compatibel met alle generaties Apple TV

Veelgestelde vragen

V. Ontlaadt de interne batterij ooit volledig en verstoort dit de prestaties van de USB-kabel?

A. Nee, de kabel is ontworpen om altijd voldoende stroom te hebben, zelfs na vele uren continu gebruik.

V. Zit er een houder voor Apple TV in de doos?

A. Nee, voor de gemakkelijkste installatie raden we de aanschaf van een Apple TV-beugel aan. Hierdoor kunnen de Apple TV en Mission USB-voedingskabel eenvoudig aan de achterkant van de tv worden geïnstalleerd, waardoor de rommel rond de tv tot een minimum wordt beperkt.

V. Wat is de uitgangsspanning van de kabel?

A. 120V

V. Wat is de totale lengte van de kabel?

A. 4 voet of 121 centimeter.

Mission biedt hetzelfde type oplossing ook voor het Chromecast-product en Amazon Fire Stick.

Bron: Engelse site voor: Power Apple TV Box zonder stopcontact

Kleeflabels zijn geen professionele oplossing voor het labelen van flashdrives. Vandaag kijken we naar een alternatief voor het labelen van een flashstation dat past bij de eisen van een bedrijf en/of professional.

Er is een duidelijk verschil tussen het labelen van uw flashdrive vanwege persoonlijk gebruik en de noodzaak om een ??flashdrive te labelen die wordt verkocht, verzonden of verzonden naar een betalende klant.

Een veelgebruikte methode om een ??flashdrive te labelen is met een plakkerig etiket op de buitenkant van de flashdrive, of een papieren merchandise-tag met enkele opmerkingen over de inhoud die aan de draagkoordlus hangt. Hoewel het een goede methode is voor een persoonlijke flashdrive, is het niet de meest professionele of duurzame tag voor flashdrivelabel wanneer deze als commercieel product wordt verkocht.

Het is een algemene vereiste van een bedrijf om meer informatie over de inhoud van een flashstation op te nemen dan wat de ruimte van een plakkerig label of label toestaat. Bovendien moet de duurzaamheid van het label bestand zijn tegen omgevingscondities die de grenzen van een merchandise-label overschrijden. Voorbeelden zijn:

• Gedetailleerde instructies voor het gebruik van de flashdrive
• Informatie over software- of firmwareversie (langer dan plaklabel)
• Medische nalevingsinformatie over de inhoud
• Controleer het volgen van eigendom/bezit (langer dan plaklabel)

Van de bovenstaande voorbeelden wordt de vraag:

Welk flashdrive-label kan worden gebruikt dat er professioneel uitziet en tegelijkertijd de duurzaamheid en ruimte heeft om de vereiste informatie af te drukken?

Het beste flashdrive-label dat we hebben gevonden, is het plastic label van creditcardformaat dat wordt aangeboden door Nexcopy.

Het CC USB-label is een wit PVC-plastic product van 85 mm breed, 54 mm hoog en 0,75 mm dik met een totaal gewicht van 4 gram. Het CC USB-label kan aan beide zijden worden bedrukt en wordt geleverd met een koord voor aansluiting op een USB-flashstation.

Het CC USB-label is geschikt voor full colour bedrukking en met een witte achtergrond is elke kleur levendig en contrastrijk, zodat gebruikers de afgedrukte informatie gemakkelijk kunnen lezen. Bij gebruik van een eco-solvent printer is de inkt permanent en watervast. De afgedrukte informatie is bestand tegen verschillende weersomstandigheden en omgevingsomstandigheden.

Nexcopy biedt hun eco-solvent LOGO-EZ-printer aan voor interne productie. Nexcopy biedt ook printservices voor diegenen die niet willen investeren in een flatbed eco-solvent printer.

Het creditcardformaat en het lichte gewicht van de kaart maken het een perfecte aanvulling als label voor een flashstation. Met dubbelzijdig printen heeft een bedrijf veel ruimte om de informatie die nodig is voor hun product af te drukken.

In de onderstaande afbeelding kan men zien dat het label van de flashdrive ideaal is voor afgedrukte streepjescodes om te scannen tijdens het afhandelen, verzenden en ontvangen van producten. Het afdrukken van een nauwkeurigere afbeelding zoals een QR-code kan de gebruikerservaring verbeteren, zoals het stroomlijnen van een productregistratieproces of een directe bestemmingspagina voor een instructievideo voor productinstructie.

Het plastic PVC-materiaal is ideaal voor het afdrukken van kleurlogo’s en het markeren van specifieke informatie. De flexibiliteit voor kleurenafdrukken leent zich uitstekend voor het benadrukken van bepaalde stukjes informatie die de fabrikant wil dat de eindgebruiker opmerkt.

Bovendien maakt het CC USB-label aangepaste branding mogelijk om te voldoen aan de vereisten van de marketingafdeling om ervoor te zorgen dat de merkconformiteit wordt geëvenaard – vast komen te zitten met alleen zwarte bedrukte plaklabels of merchandise-tags vermindert de algehele waargenomen waarde van het product en kan dalen in strijd met de marketingrichtlijnen van een bedrijf.

Hoewel sommige van deze informatie overdreven klinkt voor een flashdrive-label, moet u er rekening mee houden dat deze oplossing is ontworpen voor een bedrijf of professional die mogelijk zeer gedetailleerde labels moet verstrekken voor het product waaraan de flashdrive is gekoppeld.

Moet ik mijn USB-stick uitwerpen?

Het korte antwoord: Nee.

Het technische antwoord: Ja.

Als het technische antwoord ja is, de waarom moet ik mijn USB-flashdrive uitwerpen?

Het verschil komt neer op het type bestandssysteem dat wordt gebruikt. Als de USB FAT, FAT32 of exFAT is, hoeft u NIET de USB-stick uit te werpen voordat u deze uit een computer haalt.

Als de USB-drive NTFS is, ja, verwijder dan de flashdrive voordat u deze uit de computer trekt.

Dus waarom uitwerpen als de USB-stick is geformatteerd als NTFS?

Het NTFS (New Technology File System) is een journaling-bestandssysteem systeem.

Een journaling-bestandssysteem houdt wijzigingen bij die nog niet zijn vastgelegd in het hoofdgedeelte van het bestandssysteem door het doel van dergelijke wijzigingen vast te leggen in een gegevensstructuur die bekend staat als een ‘journaal’, wat meestal een cirkelvormig logboek. In het geval van een systeemcrash of stroomuitval kunnen dergelijke bestandssystemen sneller en met een lager risico op corruptie worden hersteld.

Afhankelijk van hoe het is geïmplementeerd, kan een journaling-bestandssysteem alleen opgeslagen metadata bijhouden, wat resulteert in verbeterde prestaties ten koste van een verhoogd risico op gegevensbeschadiging. Een journaling-bestandssysteem kan daarentegen zowel opgeslagen gegevens als gerelateerde metagegevens volgen, waarbij sommige implementaties in dit opzicht door de gebruiker te selecteren gedrag mogelijk maken.

Met een NTFS-geformatteerde flashdrive is het heel goed mogelijk dat er journaalboekingen op de achtergrond plaatsvinden waar de gebruiker niet van weg is, dus als de drive onverwachts uit de computer wordt gehaald, kan fysieke actie de gegevens op de rijden.

Waarom formatteren mensen flashdrives als NTFS?

Twee veelvoorkomende redenen waarom mensen een flashdrive (ten onrechte) formatteren als NTFS zijn:

1. De gebruiker wil profiteren van de beveiligingsinstellingen die NTFS wel biedt
2. De gebruiker heeft grote afzonderlijke bestanden en weet niet dat exFAT hetzelfde probleem oplost

NTFS stelt een beheerder in staat om privileges toe te wijzen aan bestanden en mappen en die beveiligingsinstellingen blijven voor die bestanden op de NTFS-geformatteerde flashdrive staan. Dit is waarschijnlijk de ENIGE legitieme reden waarom een ??flashstation als NTFS moet worden geformatteerd.

FAT en FAT32 hebben een enkele bestandslimiet van 4 GB, dus elk afzonderlijk bestand groter dan 4 GB wordt niet gekopieerd naar een FAT- of FAT32-flashstation. Om dit probleem te omzeilen, formatteren gebruikers de schijf als NTFS. Ze selecteren NTFS omdat het hetzelfde bestandssysteem is als hun hostcomputer… en omdat het daar werkt… kunnen ze de flashdrive net zo goed op dezelfde manier formatteren. Wat de gebruikers echter niet begrijpen, is dat exFAT hetzelfde probleem oplost en tegelijkertijd een stabieler bestandssysteem biedt – een systeem dat geen journaling-bestandssysteem is – zodat een flashstation kan worden uitgetrokken zonder uit te werpen.

Goed nieuws – Gratis USB-uitwerpsoftwaretool

GetUSB.info berichtte hier eerder over; USB-flashdrive veilig uitwerpen, gratis download. De software is gratis te downloaden, gratis te verspreiden en gratis in te sluiten in andere programma’s.

Met alle gadgets waar we hier op GetUSB.info over posten, kan een woord of definitie soms verdraaid raken in de betekenis ervan. Een van die termen is UDISK. Ten eerste, maak de term alstublieft niet ingewikkelder dan het is. Er zijn twee antwoorden op deze vraag.

Er is de “jargon” term voor UDISK en er is de “technische” term voor UDISK.

De “jargon” term voor UDISK

De regio Azië/Pacific Rim gebruikt de term UDISK om een ??flashstation te beschrijven. Dit is het meest voorkomende gebruik van de term “UDISK” voor niet-technische mensen. In de Verenigde Staten en Europa gebruiken mensen de term UDISK niet om een ??flashstation te beschrijven, maar de algemene term “USB-flashstation” of “thumbdrive” of “USB-sleutel”.

De “technische” term voor UDISK

De technische term voor UDISK is een bridge-chip die in een behuizing wordt gebruikt om van een harde schijf een extern opslagapparaat te maken dat via een USB-kabel kan worden aangesloten.

In de onderstaande afbeelding ziet u bijvoorbeeld een harde-schijfbehuizing die is ontworpen om een ??magnetische harde schijf te bevatten en de harde schijf in een extern opslagapparaat te veranderen. Een magnetische harde schijf heeft meestal een IDE- of SATA-verbindingsinterface en een UDISK-chip wordt gebruikt om de IDE (of) SATA-interface te overbruggen naar die van USB. Deze bridge-chip (UDISK) verandert de harde schijf van IDE-protocol (of SATA-protocol) in een USB-protocol.

Bekijk de afbeelding wat beter en je ziet duidelijk de SATA-interface op de printplaat. Op diezelfde PCB zit de UDISK bridge-chip die de protocolvertaling doet.

De tweede afbeelding toont de achterkant van de behuizing van de externe harde schijf met de USB-kabel aangesloten op de behuizing. Door de UDISK-bridgechip te gebruiken, kan een IDE- of SATA-harde schijf via een USB-kabel op een hostcomputersysteem worden aangesloten.

Cypress Semiconductor (nu Infineon) maakt zo’n bridge-chip, de FX3.

Conclusie:

UDISK wordt meestal gebruikt om een ??USB-flashstation te beschrijven.

Technisch gezien beschrijft de term UDISK een bridge-chip die wordt gebruikt in harde-schijfbehuizingen.

Ik wil een digitale foto op een USB-flashstation beveiligen tegen kopiëren. Het antwoord was niet zo voor de hand liggend als ik had gehoopt, maar ik vond het wel.

Hieronder staat het proces dat ik heb gebruikt om te krijgen wat ik nodig had.

Het eerste dat ik wil benadrukken, is dat ik een digitale kopie van een foto wil beschermen in plaats van een fysieke kopie van een foto.

Dus, hoe te voorkomen dat een digitale foto wordt gekopieerd van een USB-flashstation is een moeilijke vraag om te beantwoorden. Mijn eerste gedachte gaat over het medium dat ik van plan ben te gebruiken om een ??digitale foto naar iemand te sturen.

• Bied ik een downloadlink aan?
• Stuur ik ze een digitale kopie op een opslagapparaat zoals een draagbare harde schijf of USB-flashstation?
• Geef ik ze een weblink om het bestand van een gehoste server te bekijken?

Hoe meer ik een bezorgmethode overwoog, hoe meer vragen ik had.

Mijn eerste gedachte was om de foto op een privé-webpagina te hosten. Alleen gebruikers met toegang tot de pagina kunnen de foto bekijken.

Dit gaat niet werken. Ik realiseerde me dat als de kijker eenmaal op de pagina is en de foto bekijkt, hij deze kan opslaan of op het scherm kan vastleggen. Daarna konden ze de digitale foto delen met wie ze maar wilden. Er is hier niet veel bescherming.

Mijn volgende gedachte was om de digitale foto in een met een wachtwoord beveiligd zipbestand te plaatsen. Dat is een goed idee. De foto kan alleen worden bekeken door iemand die het wachtwoord kent.

O wacht, dat werkt ook niet. Ik krijg hetzelfde probleem als de gehoste webpagina. Zodra het bestand is geopend, kan de gebruiker alles doen wat ze willen.

Dus het komt bij me op… Ik blijf terugkeren naar een coderingsoplossing in plaats van een kopieerbeveiligingsoplossing. Versleuteling is handig omdat alleen degenen met het juiste wachtwoord toegang hebben tot de foto; het is echter niet hetzelfde als mijn uiteindelijke doel, namelijk een digitale foto tegen kopiëren beschermen en voorkomen dat deze wordt gekopieerd.

Je kunt wel zeggen dat encryptie een manier is om de eerlijke mensen… nou ja, eerlijk te houden.

Ik heb een manier nodig om mijn foto te beschermen, ongeacht de bedoeling van de ontvanger. Ik realiseerde me dat ik een oplossing nodig had waarin iedereen de foto kan zien, maar niemand er iets mee kan. Is het zelfs mogelijk om zo’n oplossing te vinden?

Toen ik met een buurman sprak die een IT-man is, noemde hij een concept waar ik eerder van had gehoord, maar dat niet van toepassing was op mijn denken. In plaats van een digitale methode om de foto te verzenden, stelde hij een soort fysieke dongle voor die de foto vasthield. Hij legde uit dat het zonder het fysieke apparaat onmogelijk is om de foto te bekijken.

De gloeilamp ging aan!